کسانی بر این باورند که شعر امروز و حداقل آنچه به طور رسمی منتشر میشود چیزی برای عرضه ندارد و به پایان رسیده است. اگر این نگاه را بپذیریم، میشود گفت که جوایز ادبی نیز حیطهی عملکرد محدودی پیدا میکنند. اما اگر بپذیریم که در همین شرایط هم شعرهای خوبی منتشر میشود _که من بر این عقیدهام _ دراینصورت میتوان جوایز ادبی را مهم دانست.
هر حرکتی که به سود شعر و ادبیات باشد، فرصت خوبی برای ایجاد نشاط فرهنگی است و جایزهی شعر شاملو هم تاکنون در این مسیر بیتأثیر نبوده است.
جایزهی شعر احمد شاملو که امسال پنجمین دورهی خود را پشت سر گذاشت، در پی کشف افقهای تازه در شعر معاصر است. افقی که تنها به داشتن نگاهی تازه به جهان و زبان بسنده نمیکند، بلکه در پی منظری هستیشناسانه است که در آن شاعر «درد و امید مردم را با استخوان خویش پیوند میزند».
دبیرخانهی جایزهی شعر شاملو مفتخر است اعلام کند که این جایزه امسال ششمین دورهاش را آغاز میکند. پای فشردن بر منظر و هدفی که همواره میگوید امروز را باید تاب آورد چرا که گامهایت رو به سوی طلوع فردا دارد، عزمیست زادهی ارادهی تسلیم نشدن در برابر اندیشههای انفعالطلب و مسئولیتگریزی که با هزار بهانه گوشهی عافیت جستن و بیعملی را تجویز…
نشست مرحله اول پنجمین دوره جایزه شعر احمد شاملو، با حضور اعضای موسسه الف. بامداد، شاعران مجموعههای برگزیده و داوران این مرحله برگزار شد.