نظر علیرضا بهنام در مورد حواشی سومین دوره جایزه احمد شاملو
مگر ما چند نفریم؟ چقدر مهم است یک جایزه که بعضیمان به خاطرش چشمها را میبندیم و دهانها را میگشاییم؟ دوست شاعر من به جای دوره افتادن و جایزه گدایی کردن به کیفیت آثارت بیندیش که هر روز دریغ از دیروز است! وگرنه با ناسزای تو خورشید «خر» نمیشود. سرم بلند است که هرگز جز به انصاف در داوری شرکت نکردم. مگر سر و ته این ادبیات را جمع کنی چی درمیآید که آدم بخواهد به خاطرش توطئه کند یا نتیجهی یک جایزه را مهندسی کند؟ راستی مخاطب خاص عزیز آن تاریخ را خوب گفتی! آیندگان با ادعاها کاری ندارند. آثار را میبینند.
علیرضا بهنام
ارسال نظر