چون غرض آمد هنر پوشیده شد

عمده‌ی بحث در مورد جایزه‌ی شعر شاملو در این دوره مربوط به پنج عنوان کتاب در عکسی است که عزیزانی می‌گویند انتخاب آن‌ها بوده و می‌بایست انتخاب داوران همین‌ها می‌بود تا جایزه‌ی شاملو از زیر بار این همه بهتان خلاصی می‌ٰیافت و یک مورد دیگر کتاب جناب شمس آقاجانی است که به عقیده‌ی خود شاعر، بهترین کتاب بوده و با توطئه حذف شده و ایشان الان نگران تاریخ و آینده هستند؛ و باقی قضایا. ناراحتی عده‌ای از انتخاب نشدن کتابشان چه در دوره‌های قبل یا این دوره  است که می‌تواند طبیعی باشد و برخی الان وقت را برای تسویه حساب و ابراز ناراحتی‌شان مغتنم شمرده‌اند. سویه‌ی دیگر هم عده‌ای که مطالب را موافق یا مخالف لایک می‌کنند و کامنت‌های قضاوت می‌گذارند که خب حقیقت بیشتر بر آن‌ها آشکار خواهد شد، اگر که بخواهند.
امیدوارم که همه‌ی این دوستان عجله نکرده باشند و گله‌مندی‌شان از بیداد، پس از خواندن ١٢ اثر معرفی‌شده باشد، که اگر چنین نباشد قضاوت با مخاطبان و تاریخ  خواهد بود که چه کسانی در پی به گند کشیدن همه چیز و لابی‌گری و کنارگزاری هستند؛ آن‌ها که نخوانده قضاوت می‌کنند یا آن‌ها که ناگزیر از خواندن مسولانه‌ی همه‌ی کتاب‌ها بوده‌اند؟
باری، اشاره به نکاتی که چیزی جز واقعیت نیست و قطعاً بی‌اطلاعی بسیاری از همین عزیزان آن‌ها را وارونه کرده، شاید نور روشنگری باشد برای یافتن اصل واقعیت و هم این که عده‌ای دریابند بدون آگاهی تا کجا در منجلاب قضاوت ناآگاهانه فرو رفته‌اند.
در مورد پنج کتاب حاضر در عکسی که بین عزیزان به اشتراک گذاشته شده:
١- مجموعه شعر آقای باباچاهی از سوی ناشرشان به دبیرخانه ارسال نشده بود و اصلاً در این دوره حضور نداشت که قضاوتی کنارگزار بر آن رخ داده باشد.
٢- مجموعه‌ی آقای سراب جزو انتخاب‌های این دوره از سوی داوران بود و معرفی شد.
٣- مجموعه شعر خانم مهناز یوسفی پیش از ورود به پروسه‌ی داوری به درخواست ایشان، با ادای احترام از رقابت کنار گذاشته شد.
در مورد ٢ مجموعه شعر دیگر در این عکس، عرض کنم که کتاب میلاد کامیابیان و پدرام یگانه در مراحل نشست مشترک حضور داشتند و بعد از چند جلسه بحث و تبادل نظر تنها در جمع‌بندی امتیازات شاید با کمترین اختلاف‌ها در لیست نهایی اعلام نشدند و کسانی که داوری در چنین سطحی را تجربه کرده‌اند واقفند، این خاصیت داوری است که ممکن است پس از جمع‌بندی امتیازات برخی کتاب‌ها علی‌رغم میل باطنی داوران و بدون هیچ غرض و مرضی به لیست نهایی راه پیدا نکنند.
در مورد سایر مجموعه شعرهایی که در بیانیه‌ی داوران اعلام شد، تعداد آن‌ها در نشست‌های مشترک و بحث و تدقیق صورت گرفته ٣٥ عنوان بود همچنین روالی انجام گرفت و باز عرض می‌کنم برای داوری در مراحل نهایی و پس از چندین جلسه بحث و تدقیق نکات، جهت تهیه لیست نهایی نیاز به امتیازبندی وجود دارد که صورت گرفت و ناچار بخشی از کتاب ها با امتیازات شاید بسیار نزدیک از لیست نهایی باز ماندند.
در مورد مجموعه شعر جناب شمس آقاجانی، ذکر نکته‌ای ضروری است. از کتاب ٨٤ صفحه‌ای ایشان ٥٤ صفحه به فهرست و مقالاتی که بعضاً وجهی علمی، نوستالژیک و خاطره گونه دارد مربوط است و ٣٠ صفحه به شعر که اتفاقاً شعر قابل اعتنایی هم هست؛ با این وصف و در قیاس و برابری با دیگر آثار و در نظر داشتن شاخص‌هایی که ذکر آن‌ها در بیانیه‌ی داوران رفته، عدم حضور کتاب جناب شمس آقاجانی نه ماحصل توطئه بود و نه از عواقب باندبازی یا بی‌دانشی یا هرچه ایشان اشارت کرده‌اند.
سخن آخر این که در ایران مشکل بزرگ این است که به دلیل عدم تمرین دموکراسی و پذیرش اختلاف نظرها، هر انتخابی مشمول چنین بهتان‌هایی می‌شود و چاره نیست جز آن که باز نایستاد و راه حقیقت گرفت، تلاش کرد و سخن حقیقت گفت، هرچند تاوانش بزرگ باشد و به گوش‌های گرفته راهی نیابد.

علیرضا عباسی